Pluto is op 18 februari 1930 ontdekt door Clyde Tombaugh en zijn grootste maan Charon op 22 juni 1978.
Pluto en zijn manen zijn allemaal vernoemd naar mythologische namen uit de onderwereld.
Zo is Pluto de god van de onderwereld, en Styx de rivier van de onderwereld.
Sinds 24 augustus 2006 is Pluto geen planeet van het zonnestelsel meer, maar een dwergplaneet en onderdeel van de Kuipergordel.
Pluto wordt ook wel een ijsdwerg genoemd, net als andere ijsblokken die zich buiten de baan van Pluto bevinden.
Pluto en Charon met de zon
Charon draait in 6 dagen en 9 uur om Pluto en heeft een doorsnede van 1207 kilometer.
De afstand tot Pluto is ongeveer 20.000 kilometer. De doorsnede van Pluto is 2368 kilometer, dus Charon is in verhouding tot Pluto erg groot.
Pluto en Charon draaien in 247 jaar om de zon.
Het is heel koud op deze dwergplaneet, de temperatuur ligt rond de 230 graden Celsius onder nul.
Hij is vijf keer kleiner dan de aarde.
De gemiddelde afstand vanaf de zon tot Pluto is 5,9 miljard kilometer, ofwel bijna 40 keer de afstand tussen de aarde en de zon (astronomische eenheid). Pluto heeft een langgerekte baan, waardoor de afstand tot de zon niet de hele tijd hetzelfde is.
Pluto met zijn vijf manen Charon, Nix, Hydra, Kerberos en Styx
Pluto heeft een dunne, koude atmosfeer.
De voornaamste gassen zijn stikstof (90%) en methaan (1%).
Het oppervlak bestaat uit een laag bevroren stikstof. Hieronder ligt een dikke laag ijs, vermoedelijk waterijs.
De planeet bestaat voor 70% uit rotsen (de kern) en voor 30% uit ijs (de mantel).
Pluto bestaat uit een rotsachtige kern, een mantel van ijs en een dunne kort van bevroren stikstof
Pluto staat zo ver van de zon af, dat je die vanaf Pluto ziet als een heldere ster aan de hemel.
Kijken naar Pluto vanaf de aarde is als kijken naar een golfballetje op 50 kilometer afstand.
De New Horizons bezoekt Pluto en Charon op 14 juli 2015.