De planeet heeft een doorsnede bij de evenaar van 6.792,4 kilometer (ongeveer de helft van de doorsnede van de aarde) en de afstand tussen de beide polen is ongeveer 6.752,4 kilometer.
Doordat deze twee getallen niet hetzelfde zijn, weet men dat Mars niet geheel een cirkelvorm heeft.
De omtrek van Mars bij de evenaar is 21.344 km.
De gemiddelde afstand van Mars tot de zon is 227.939.100 kilometer (deze afstand is ongeveer 1,5 astronomische eenheid).
De schuine stand van de as (25,19°) veroorzaakt de jaargetijden tijdens haar baan om de zon en de baansnelheid (om de zon) is 24,08 kilometer per seconde. Dit is 86.677 kilometer per uur!
Bron: Hubble
Mars was de Romeinse god van de oorlog en is al heel lang, sinds de oudheid, bekend.
Een koude en droge woestijn, zo kan Mars worden voorgesteld, overal ligt fijn rood zand en gesteente.
De rode kleur van Mars is afkomstig van ijzeroxide (roest) in de bodem van de planeet.
Mars heeft droge geulen, ravijnen en polen met ijskappen van droogijs.
Hij draait in ruim 24,6 uur om zijn as en in 687 dagen om de zon. Een dag duurt er dus ongeveer even lang als op aarde, maar een jaar duurt wel twee keer zo lang.
Dat komt omdat Mars anderhalf keer verder van de zon af staat dan de aarde. Hij doet dus langer over zijn baan rondom de zon.
Olympus Mons & Valles Marineris
Op Mars ligt een vulkaan, Olympus Mons, die drie keer zo hoog is als de hoogste berg op aarde, de Mount Everest.
De Olympus Mons is de grootste vulkaan op een planeet van ons zonnestelsel, is 22 kilometer hoog en heeft een doorsnede van 600 kilometer.
Bron: Viking 1
Het oppervlak van Mars wordt ingesneden door een stelsel van canyons, de Valles Marineris, dat 4000 kilometer lang, 200 kilometer breed en 7 kilometer diep is.
De korst van Mars bestond vroeger, een paar miljard jaar geleden, net zoals nu de korst van de aarde uit enkele platen of schollen die ten opzichte van elkaar bewogen.
Dit blijkt uit onderzoek van magnetische sporen in gesteenten van het Marsoppervlak.
Dit zou ook het ontstaan van de 4000 kilometer lange Valles Marineris kunnen verklaren en het feit dat de grote, oude vulkanen in het Tharsis-gebied op één lijn liggen, net zoals die van Hawaii op de aarde.
Bron: Viking 1 & 2
